6 września, późne przedpołudnie.

Wypożyczalnia Miejsko-Powiatowej Biblioteki Publicznej zmieniła się w ten dzień w salon z epoki Polski niepodległej. Przy stole zasiedli uczniowie z prof. Sebastianem Runowiczem, który zadbał i tym razem o anturaż (z pomocą byłej nauczycielki I LO Anny Daszyńskiej – Hercuń), przydział fragmentów „Przedwiośnia” i dramatyzm, który najmocniej wybrzmiał w wyrecytowanym przez nauczyciela ostatnim zdaniu powieści…

Jak zawsze, istota narodowego czytania polega na wielogłosowości – czytelniczych temperamentach, możliwościach głosowych, emocjach, sposobie „widzenia” dzieła. Podołanie tegorocznemu tekstowi, do którego przylgnęła etykieta powieści-zapytania o losy Polski nie było łatwe. Ponury obraz Rosji, rewolucji, drogi do Polski… Bez wielkich romantycznych metafor i  młodopolskiego „narodowego bałamucenia”. A jednak i recytatorzy, i publiczność słuchali wyimków z powieści Stefana Żeromskiego z zapartym tchem. I, jakby powiedział K. I. Gałczyński, wychodzili potem „patriotycznie zamyśleni”.

Nie można pominąć detali, które pomogły także wizualnie wejść w epokę wielkich nadziei: strój z epoki byłej pani burmistrz Dzierżoniowa, piękna jak zwykle młodzież zasiadająca przy stole i – meble pozwalające na trzy godziny znaleźć się poza współczesnym czasem społecznych i politycznych pytań.

Już po raz  drugi uczniowie naszej szkoły uczestniczyli w największej akcji czytelniczej w Polsce, bicia rekordu w czytaniu w jednym czasie, pod hasłem „Jak nie czytam, jak czytam.” W piątek 8 czerwca o godzinie 10:00 uczniowie i nauczyciele na boisku szkolnym czytali swoje ulubione książki. Celem akcji była promocja czytania książek wśród młodzieży i inicjowanie mody na czytanie. Wzięło w niej udział ponad 100 uczniów.

UWAGA!

Kandydaci na profil lingwistyczny powinni zalogować się w serwisie https://dolnoslaskie.edu.com.pl/kandydat/app/ do klasy humanistycznej. 

Red. – Jest połowa wakacji, wszyscy na urlopie, a w I LO nieustająco rezyduje dyrektor szkoły.

Dyrektor Grażyna Bajsarowicz – Rezyduje, bo musi. Każdy koniec roku szkolnego to właściwie początek nowego: organizacja naboru, wydanie maturzystom świadectw dojrzałości, sporządzanie list pierwszoklasistów czy ponowne przejrzenie arkusza organizacyjnego.

Red. – Przyjrzyjmy się więc minionym miesiącom. Matura – pozytywnie, dobry start na wymarzone studia, wysokie wyniki w nauce…

Grażyna Bajsarowicz – Po pierwsze, średnia ocen, nawiasem mówiąc, w klasach pierwszych 4.43, drugich – 4.14, trzecich – 4.22, to tylko jeden ze składników oceny skuteczności naszej pracy. Bo, po drugie, każdy z uczniów rozpoczynających u nas naukę może indywidualnie realizować się, i to w różnych obszarach umiejętności, nie pozostając w strefach średnich (uśmiech).

Red. – Jakie to obszary?

Grażyna Bajsarowicz – Na przykład akademicki. Może to być zakończony sukcesem udział w Debacie Oksfordzkiej, organizowanej przez Politechnikę Wrocławską, udział w finałach XXXII Olimpiady Wiedzy Ekologicznej oraz Ogólnopolskiego Konkursu Chemicznego czy wyróżnienia w okręgowej Olimpiadzie Biologicznej. Albo zajęcia na wyższych uczelniach wrocławskich. Tradycyjnie zaś – na polu artystycznym: w imprezach cyklicznych, jak Dzień wielokulturowy, i osobnych, jak tegoroczny spektakl „Moralność pani Dulskiej”.

Red. – Skoro są sukcesy, muszą być nagrody…

Grażyna Bajsarowicz – Naturalnie! Złotego Prymusa, nagrodę starosty, otrzymało 46 z klas I i II oraz 20 z klas III, a wyróżnienie dyrektora – PRIMUS INTER PARES – wręczyłam w tym roku szkolnym 45 uczniom z klas I i II i 19 z klas III. Poza tym jest jeszcze sława wśród kolegów i – satysfakcja.

Red. – A pozostałe obszary aktywności uczniowskiej?

Grażyna Bajsarowicz – Nazwałabym je prospołecznymi: na przykład koncerty charytatywne, coroczny udział w akcji Mogiłę pradziada ocal od zapomnienia, wymagającej określonej postawy wobec historii, ale i tężyzny fizycznej. Nasza super ekipa z opiekunem Sławomirem Wróblem na czele była w tym roku na Ukrainie w pierwszej połowie lipca…

Red. – Oferta I LO jest jak zwykle bogata, jaki był więc nabór w tym roku do klas pierwszych?

Grażyna Bajsarowicz – Niezły! Oto przykład: w naszych planach było otworzenie tylko jednej klasy łączącej orientację artystyczno-medialną z lingwistyczną, ale zainteresowanie było tak duże, że otworzyliśmy dwie klasy odrębne, na co – ku naszej radości – pan starosta zezwolił. Mieliśmy komplet uczniów w klasach biologiczno-chemicznych i politechnicznej, ale jak to zwykle bywa, kilkoro uczniów wybrało Wrocław. Mamy więc, na dzisiaj, choć może się to zmienić, kilka miejsc wolnych: do klasy matematyczno-fizycznej – 1,  do biologiczno-chemicznej – 3, a do klasy lingwistycznej (językowej) – 2. Zapraszamy do nas! 

Red. – Jak słychać, w auli praca wre. Jaki typ prac jest wykonywany w tej chwili?

Grażyna Bajsarowicz – Wykonywane są prace konserwatorsko-malarskie. Dokładniej – nad herbami: cesarskim, Piastów Śląskich i dzierżoniowskim. Bo gdy patrzymy na sufit, możemy już – poza kontekstem filozoficznym, naturalnie – powiedzieć: „ niebo błękitne nade mną…” (uśmiech).

Red. – Czego można życzyć dyrektorowi szkoły na trwające wciąż wakacyjne tygodnie?

Grażyna Bajsarowicz – Rychłego końca wspomnianych prac, bezpiecznego wypoczynku dla naszych uczniów i ich rodzin oraz upragnionego (!) powrotu do szkoły! Może jeszcze odrobinę urlopowego oddechu dla administracji szkoły.

http://ddz.doba.pl/artykul/i-lo-wakacyjnie/24020/15

Dnia 13.06 bieżącego roku, o godzinie 9:15 stawiliśmy się na zbiórce przy ul. Kopernika w Dzierżoniowie. Kwadrans później pojechaliśmy do Wrocławia. Stamtąd o godzinie 11:45 przewoźnik Lux-Reisen powiózł nas do Tarnopola. Podróż odbyła się zgodnie z planem, bez niepożądanych przygód, w wesołej atmosferze, przy rozwiązywaniu krzyżówek. O północy byliśmy już na granicy z Ukrainą. Odprawa trwała półtorej godziny; po kolejnych czterech godzinach dotarliśmy do Tarnopola. Nad ranem, o godz. 4:30, 
zostaliśmy odebrani przez naszych gospodarzy. W domu czekali na mnie ukraińska mama z synem, którzy przyjęli mnie bardzo ciepło i serdecznie. Tego samego dnia, po 11:00, wyruszyliśmy całą grupą zwiedzić miasto, a później udaliśmy się w rejs statkiem po jeziorze. Wieczorem spotkaliśmy się w parku całą grupą, grając w gry integracyjne.
Dnia 15 czerwca został zaplanowany program w rodzinach. Spędziłem czas z Vladem i jego mamą, a później poszliśmy na spacer. Po południu wszyscy udaliśmy się zwiedzać tarnopolskie muzeum, a wieczorem wybraliśmy się do pubu na koncert kapeli Levgenly Pugachev Trio. 
Dnia 16.06 (piątek) udaliśmy się na wycieczkę do Lwowa, by zwiedzić tamtejsze stare miasto. Najpierw poszliśmy na cmentarz Orląt Lwowskich, a także Cmentarz Łyczakowski, gdzie pochowani są m. in.  Maria Konopnicka i Konstanty Julian Ordon. Zwiedzaliśmy stare miasto i weszliśmy na wieżę ratusza, aby podziwiać położenie Lwowa między wzgórzami. Wieczorem wróciliśmy zmęczeni do Tarnopola.
17.06 (sobota) – wyjazd do Brzeżan i  Oleska, gdzie zwiedziliśmy pałace i zamki polskiej i ukraińskiej magnaterii. Po południu pojechaliśmy do supermarketu na małe zakupy.
18.06 (niedziela) – rano odbył się program w rodzinach, resztę wolnego czasu spędziliśmy na zakupach w tamtejszym centrum handlowym. Wśród zakupionego asortymentu nie zabrakło chałwy i tarnopolskiego specjału – fenu – pianek robionych na bazie jabłek, trochę podobnych do bez.
019.06 (poniedziałek) – rano pożegnaliśmy się z rodzicami i naszymi ukraińskimi przyjaciółmi, po czym o godzinie 9:45 wyjechaliśmy z Tarnopola do Polski.
20.06 ( wtorek) – około godziny 3 nad ranem pojawiliśmy się we Wrocławiu, a następnie rodzice przywieźli nas do Dzierżoniowa.
Wymianę tę będę wspominać miło i sympatycznie. Trafiłem na dobrą i przyjazną rodzinę. Zwiedziłem tamtejsze okolice i dużo dowiedziałem się o naszych sąsiadach. Wymianę przygotowały i przeprowadziły dla nas niezastąpione panie Jadwiga Połcik i Ewa Chylińska, którym bardzo dziękuję. :)
Daniel Elasik klasa 1c

W piątek 9 czerwca 2017 odbyło się w bibliotece szkolnej podsumowanie konkursu na filmik promujący czytanie. Zwycięskim okazał się spot „Zapraszam do czytania.”, którego autorami są uczennice z klasy I a – Julia Karyś, Karolina Zimnowoda, Krzysińska  Wiktoria. Oceńcie Państwo sami.